ر-الف:

این روزها،

با نوعی جدید از مهربونی رو به رو میشم.

نوعی منحصر به فرد،

نوعی غریب.

ر-الف،

وقتی فهمید ناراحتم،

گفت خب.چیکار کنیم تو خنده بیاد رو لبت؟

و من جا خوردم.

حتم داشتم اول بپرسه چی ناراحتم کرده.

براش مهم تر بود ولی،

که من غصه نخورم،

و این چه ته دل منُ گرم کرد.

.

.

خدا جانا مچکرم برای این آدمهای مهربون.